پیامبری از آسمان

نوشته شده توسطعصمت محمدی احمدابادی 25ام شهریور, 1391

والا مقام محمد

تو را  نه از کودکی که حتی قبل از تولد می شناختند ، حتی بیشتر از خود ما ، آن زمان که عبدالله را قبل از دیدن چهره نورانیت ، در آغوش خاک نهان کردند ، آری  نه تنها تو را که دین جهانی را می شناختند وترسشان از این جهانی بودنش بود وبس

والا مقام محمد

1400 می گذرد و هنوزبرای خیلی ها تمسک به آیین تو جرم است و موجب ریختن خون پیروانت . قرنهاست که  از اسلام وحشت دارند و خواب در چشمان برخی خصوصا یهود صهیون ، جایی ندارد .

کابوس نامت ، مرامت و اطاعت از تو ؛ چون خوره ای جانشان را نشان کرده است و در این طریق برای کاستن از حب تو به مصداق : الغریق ، یتشبث بکل حشیش   شده اند .

والا مقام محمد

دراین روزها که به نام تو وبرای نابودی نامت حتی از هنر نیز استفاده می کنند

دراین روزها که به عمد در سالگرد آن حادثه مشکوک  که اگر مستقیم خود ساخته خودشان نباشد ، بی شک ساخته مغزهای پرورش یافته در بارگاه فکریشان است . مسلمانان را بار دیگر به خشونت و قتل متهم می کنند.

دراین روزها که جهان اسلام بیش از هر زمان دیگر به آرامش نیاز دارد

دوباره بر طبل خشونت اسلام و توهین به تو می کوبند.

والا مقام محمد

ما با تمام افتخار می گوییم مسلمانیم و صد البته می کوشیم تا در پیاده سازی سیره نبوی از هیچ تلاشی فرو گذاری نکنیم.

ما برآنیم تا رفتارمان ، پاسخی باشد بر تمام یاوه گویی های کسانی که می کوشند مسلمان را مساوی با خشونت ، جهالت و خونریزی معرفی کنند.

ما کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم خواهیم  بود و با رفتارهای برخاسته از سیره رحمه للعالمینی شما رسول گرام ، به جهان ثابت خواهیم کرد که :

محمد  ( ص) تا ابد زنده است

دل نوشته اهانت به سول الله

نوشته شده توسطعصمت محمدی احمدابادی 24ام شهریور, 1391

دیروز عظمت وجود فرزندت امام هادی*ع* را برنمی تابیدند امروز خودت را و این اولین بارشان نیست
قبلا هم بوده، اهانت دانمارک و فرانسه و امریکا را یادمان هست

ترسشان از بیداری مردم است و خورشیدی که وجودها را گرمی می بخشد اما نمی دانند که
هرگز نباید به سمت خورشید خاک بریزند!

زیرا که خورشید، حتی خاکی هم نمی‌شود. اما آن که این خطا را مرتکب شده است، خودش از دریافت نور خورشید محروم می‌شود.
مگر انسان‌ها می‌توانند خورشید را خاموش کنند؟
بدون شک نمی‌توانند.
مگر انسان‌ها می‌توانند دریای بی‌کران را خشک کنند؟
نه، هرگز نمی‌توانند.
یا مگر انسان‌ها می‌توانند عظمت کوه‌ها را زیر سوال ببرند؟
پاسخ روشن است، هرگز اینگونه نمی‌شود.

همان‌طور که خورشید خاموش نمی‌گردد،
دریای بیکران خشک نمی‌شود و عظمت کوه‌ها هم کتمان نخواهد شد؛ بزرگی، عظمت و کرامت امامان و پیشوایان دین ما هم مخدوش نخواهد شد. این خورشید جاده ی استقامتمان را تا ظهور مهدی*عج* روشن نگاه خواهد داشت.

                                                                        انشاالله

آرمیتا یا علیرضا؟

نوشته شده توسطعصمت محمدی احمدابادی 16ام مرداد, 1391
 

هر چقدر شیرین زبانی های آرمیتای کوچک قشنگ است، اما سکوت علیرضای کودک دل آدم را کباب می کند.دختربچه ای و پسربچه ای چه خوب پیامبر خون شهدای هسته ای شده اند. یکی برون می ریزد و دیگری در درون، مشغول عشق بازی است. کاری که روشنفکران ما از انجامش عاجزند، علیرضا و آرمیتا به راحتی آب خوردن انجام می دهند. هدایت دل مردم کاری ندارد. کافی است معصومیت یک بچه شهید را داشته باشی. این روزها به جامعه خط می دهد آرمیتا، و علیرضا بی نیاز به سخن، با چشمانش معلمی می کند. این هر ۲ برای ملت، کلاس گذاشته اند. جمهوری اسلامی پیشرفت کرده. اینک رهبر ما آن طفل ۱۳ ساله نیست. مگر آرمیتا و علیرضا همه اش چند سال دارند؟! «سنت شهادت» همین است؛ حتی به «صنعت هسته ای» نیز روح می دهد. اصلا مهم نیست «فردو» کجاست. مهم این است که آرمیتا به خامنه ای می گوید «حضرت آقا». اگر آرمیتا دارد فیلم بازی می کند، پس چرا به او اسکار نمی دهند؟! بازیگر سینما خودش را گریم می کند، اما آرمیتا دست به موهایش نمی زند. برای بازیگر سینما فیلم نامه می نویسند، اما آرمیتا از روی وصیت نامه پدرش، با دل مخاطب بازی می کند. به بازیگر سینما پول می دهند، اما آرمیتا بادام زمینی هایش را هم می دهد «آقا». بازیگر سینما سیاسی نیست، اما قهرمان قصه ما به شدت اهل سیاست است و در ۲ گانه بیت رهبری و کاخ سفید، زیلوی حسینیه امام خمینی را با دنیایی عوض نمی کند. بازیگر سینما برای یک سکانس ۱۰ بار تمرین می کند، اما آرمیتا لحظه شهادت پدر، وقت تمرین نداشت. خیلی زود باید پری می شد و پری می کشید و دلش پر می کشید برای خامنه ای. آرمیتا خودش دارد به همه ما چیز یاد می دهد؛ مقامش بالاتر از آن است کسی به او چیز یاد دهد. من از پرزیدنت اوباما یک سئوال دارم. سربازانت این همه در عراق و افغانستان به هلاکت رسیده اند. فیلمش هم قبول است. هالیوودش هم قبول است؛ آرمیتای کاخ سفید کجاست؟! و چرا هیچ دختربچه ای حاضر نمی شود برای هیلاری کلینتون فیلم بازی کند؟! مصر، مرسی دارد، اما رئیس جمهور نیل برای بچه های شهدای التحریر پدر نمی شود. کی بود که می گفت: فرزندان شهدا با نظام مشکل دارند؟ بخندید به او! حالا کارش رسیده به جایی که می گوید: آرمیتا دارد برای خامنه ای فیلم بازی می کند!


¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤

خداوند اینگونه مقدر کرده است که جمهوری اسلامی هرگز بدون فرزند شهید خردسال نباشد. روزگاری که علیرضا و آرمیتا قد بکشند و به سن تحصیل برسند، باز هم سیمای جمهوری اسلامی قادر است مستند بسازد از فرزندان شهدایی که یا شیرین زبانی می کنند یا با سکوت حرف می زنند. چقدر ماچ می کنه منو! آب شدم! فقط استخونم می مونه! نه دیر است و نه دور. روزی خواهد رسید که «بچه های شهدای ظهور» به خاطر دل نازنین امام زمان (عج) دست به موهای شان نزنند. هنوز خیلی مستند مانده که رسانه ملی باید بسازد. دوست دارم با دلت بازی کنم و دوباره بنویسم: «چقدر ماچ می کنه منو! آب شدم! فقط استخونم می مونه!»

 

 
در کوی لیلای ولایت، ما مجنون زخم زبانیم. بگذار برسد روزی که بگویند: آرمیتا دارد برای امام مهدی فیلم بازی می کند. رهبرم! حضرت آقا! سیدعلی! ما را شما آرام می کنی بابا، شما را مردی از سلاله زهرا.
 

منبع:جوان/ ۸ مرداد/ ۱۳۹۱

تغییرات خوشبختی از گذشته تا به امروز

نوشته شده توسطعصمت محمدی احمدابادی 16ام مرداد, 1391


ما امروزه نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده ایم….امروزه کمتر میخندیم ، خیلی زود عصبانی میشویم… تا دیر وقت بیدار میمانیم و خسته از خواب بر میخیزیم…


امروزه بزرگراه ها و خیابان های بزرگتر و پهن تری داریم اما دیگاه ها و طرز تفکر باریکتری  داریم…


مدارک تحصیلی بالاتری را داریم اما  از درک عمومی پایینتری برخورداریم…آگاهی هایمان بالا تر رفته اما قدرت تشخیص بسیاری از موارد را نداریم…


امروزه با وجود متخصصان بیشتر مشکلات بیشتری را هم دارا میباشیم…


داروها و پزشکان بیشتری را داریم اما از سلامتی کمتری برخورداریم و بیماری ها شیوع پیدا کرده اند…


 


بیشتر مینویسیم و کمتر یاد میگیریم و می آموزیم… بیشتر برنامه میریزیم اما کمتر به انجام میرسانیم…


ما امروز خانه های بزرگتر داریم اما خانواده هایی کوچکتر،راحتی بیشتر اما زمان کمتر…


 


بیشتر خرج میکنیم اما کمتر داریم… بیشتر میخریم اما کمتر لذت میبریم از چیز هایی که داریم…


امروزه توانسته ایم به فضا سفر کنیم اما برای دیدن نزدیکان و یا همسایگان خود حاضر نیستیم چند قدمی برداریم…


امروزه مردان بلند قامت و قوی هیکل را داریم اما شخصیت هایی پست تر را شاهد هستیم…


فرصت های بیشتری را داریم اما تفریح هایی کمتر… تنوع غذایی بیشتر ولی تغذیه ها و غذا هایی ناسالم تر…


و …


آری این بود تغییرات حاصله از گذشت زمان… انگار  هر چقدر که پیش میرویم تغییراتی ناخوشایند  در زندگی هایمان حاصل میشود و امروز باید بدانیم  که زندگی میتواند لذت بخش باشد … این خودمان هستیم که میتوانیم تغییراتی را ایجاد کنیم تا شاید بتوانیم خوشبختر باشیم و گاهی با تغییراتی از خوشبختیمان بکاهیم…

هرچیزی که در جهان وجود دارد،حجاب دارد

نوشته شده توسطعصمت محمدی احمدابادی 16ام مرداد, 1391

  

           هر چیزی که در جهان وجود دارد ، حجاب دارد؛

 

               زمین با لایه ازن محافظت می شود

 

               شمشیرها با غلاف خود محافظت می شوند

 

               جوهر و مرکب اگر بدون محفظه باشند خشک می شوند

 

               سیب بدون پوست فاسد می شود

 

               موبایل ها با قاب های رنگارنگ محافظت می شوند

 

        زنان جواهرات زیبایی هستند که با چشم هایشان توصیف می شوند:

 

               و حجاب محافظت می کند از زیبایی آنها.