مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) احمدآباد با همکاری مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(س) اردکان برگزارکرد:
نشست علمی پژوهشی “بررسی فرهنگ عزاداری در قران و مکتب تشیع” با حضور حجت الاسلام سلمان حاجی اسماعیلی، استاد حوزه و دانشگاه، در سامانه سیما برگزار شد.
حاجی اسماعیلی در ابتدا با اشاره به دیدگاههای مختلف در اصل عزاداری،که برخی واجب، برخی مکروه و برخی مستحب و برخی حرام می دانند گفت: سند جواز عزاداری قران و روایات است.
وی در ادامه به بیان مصادیق عزادری پرداخت و گفت: در سوره بروج و در ماجرای اصحاب اخدود که بی گناهان را می سوزاندند خداوند خود به عنوان عزادار معرفی شده است و می گوید قتل اصحاب الاخدود یعنی کشته باد یا مرده باد اصحاب اخدود(مرگ بر اصحاب اخدود).
حاجی اسماعیلی در ادامه با معرفی تاریخ یعقوبی و تاریخ ابن اثیرابراز داشتند: آسمان و زمین نیز به عنوان عزاداران معرفی شدند و در شهادت امام حسین(ع) گریه کردند به این صورت که خون از آسمان می بارید و از زمین خون می جوشید و همچنین یکی دیگر از مصداقهای عزادری که در قران آمده است گریه و عزاداری و محزون بودن حضرت یعقوب در فراق یوسف بود.
وی در ادامه گفت: پیامبر(ص) بعد از فوت حضرت خدیجه، مجلس عزاداری برپا میکرد و غذا تهیه میکرد و به همسایگان و دوستان حضرت خدیجه میداد. اهل بیت (ع) نیز به خاطر شهادت امام حسین(ع) هم خودشان گریه می کردند و مردم را به عزاداری برای امام حسین(ع) سفارش می نمودند..
استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: اگرچه عزاداری فایده ای برای خود متوفی یا شهید ندارد اما برپایی عزاداری برای اولیای الهی به ویژه امام حسین(ع) وسیله و ابزاری است برای رسین به قرب الهی و از طرفی برای پیش رفتن در سیر وسلوک الهی عشق و سوز وگداز لازم است. در کتابهای اهل تسنن نیز مانند العبر، البدایه النهایه …به مسئله عزاداری که در ان زمان نیز پیامبر(ص) برای صحابه یا صحابه برای صحابه عزاداری می کردند، اشاره دارد.
وی در پاسخ به سوال یکی ازطلاب که آیا ادیان دیگر هم عزاداری دارند یانه؟ گفت: یهودیان عزاداری می کنند و نوحه میکنند و گریه عبادی و گریه مصیبتی دارند و زرتشتی ها هم عزاداری خاص خود را دارند.
وی در پایان گفت: کسانی که می گویند سندی نداریم تا عزاداری را جایز بدانیم، بدانند که هم در قران و هم در روایات به آن اشاره شده است.ولیکن باید توجه داشت که در عزاداری افراط و تفریط صورت نگیرد. استفاده از اشعار نامناسب، آسیب رساندن به خود، لخت شدن و قمه زنی، از فرهنگ عزاداری به دور است بلکه باید عزاداریها به صورت سنتی برپا شود