« دهم علی النقی(ع)عطوفت و مهربانی امام »

خاطره ای ازادب حضرت امام

نوشته شده توسطعصمت محمدی احمدابادی 13ام خرداد, 1391

روح اللهیکی از نزدیکان امام خمینی (ره) می گوید: اگر ما بدون توجه قرآن را روی زمین می گذاشتیم، امام آن را بر می داشت و می فرمود: قرآن نباید روی زمین بماند.
امام امت رحمه الله علیه وقت تلاوت قرآن و ذکر مصیبت اهل بیت علیهم السلام روی زمین می نشست.
روز 12 بهمن 1357 هنگامی که امام از هواپیما پیاده شد، به هیچ وجه حاضر نشد جلوتر از برادر بزرگش راه برود.
امام با همه محترمانه برخورد می کردند، در دوران زندگیشان من تاکنون ندیدم یک مرتبه یک کسی را بلند صدا کند، اسم کارگرشان را هم سبک صدا نمی زند و با احترام نام می بردند.

آراي كاربران براي اين مطلب
5 ستاره:
 
(1)
4 ستاره:
 
(0)
3 ستاره:
 
(0)
2 ستاره:
 
(0)
1 ستاره:
 
(0)
1 رأی
ميانگين آراي اين مطلب:
5.0 stars
(5.0)
نظر از: الزهراء(سلام الله علیها) [عضو] 

بعد از آن روز که در کعبه پدیدار شدی/یازده مرتبه در آینه تکرار شدی/
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی ست/کهکشان ها نخی از وصله ی نعلین علی ست/میلاد امام علی(ع)آغازگر اشاعه عدالت و مردانگی و معرف والاترین الگوی شهامت و دیانت، بر عاشقانش مبارک باد . . .

1391/03/15 @ 12:27
نظر از: موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (خواهران) [عضو] 
5 stars

گر حنجره های سابقون خاموش است

خون جگر بسیجیان در جوش است

تا هست بسیج و حضرت خامنه ای

ای پیر جماران علمت بر دوش است

شادی روح پر فتوح امام و دو فرزند برومندش و شهدا صلوات

1391/03/14 @ 18:07


فرم در حال بارگذاری ...