خانواده، همين سرپناهي است كه سرشار از عطر لبخندهاي من و توست. خانواده، همين شانه‌هاي مهرباني است كه تكيه‌گاه دلتنگي‌هاي ناگهاني من و توست. خانواده، آغوش گرمي است كه تمام عمر، پناه لحظه‌هاي تنهايي است.
خانواده به عنوان مهمترين نهاد اجتماعي در جامعه مي‌تواند بناي توسعه منابع انساني را پايه‌ريزي كند و تكريم اين نهاد موجب استحكام اين واحد اجتماعي شده است و اين در حالي است كه حضور بازنشستگان به عنوان افرادي، با تجربه كه سالها عمر خود را در مسير خدمت به مردم و سازندگي كشور صرف كرده‌اند نبايد فراموش شوند و بايد از تجربيات گرانبهاي آنان براي ساختن آينده‌اي بهتر بهره برد و جوانان را بايد با سوق دادن به سوي اين عزيزان به آينده كاري خود اميدوار ساخت.
25 ذي‌الحجه (4 دي ماه) مصادف است با روز «تكريم خانواده و تكريم بازنشستگان»، علت انتخاب اين روز شأن نزول آيه «هل اتي» در سوره الانسان كه راجع به خانواده و استحكام پايه‌هاي آن است عنوان شده است.
گفتني است اين سوره در روز 25 ذي‌الحجه در شأن اهل‌بيت پيامبر(ص) نازل شد كه پس از سه روز روزه و انفاق افطا خود، از طرف خداوند اطعام شدند اما اين در حالي است كه در شوراي فرهنگي عمومي اتفاق نظر بر اين بود كه روز بازنشستگان با يك روز در تقويم رسمي كشور تلفيق شود كه بهترين روز براي اين منظور روز 25 ذي‌الحجه يعني روز «خانواده» بود چرا كه در دين مبين اسلام خانواده يكي از مهمترين اركان جامعه محسوب مي‌گردد و پايبندي به خانواده و جلوگيري از بي‌بند و باري و همچنين ارتقاي جايگاه و تحكيم بنيان خانواده، از جمله مسائلي است كه به آن سفارش فراوان شده است.
بي‌شك با انجام فرامين ديني اسلام در مورد خانواده و در نظر گرفتن آنها مي‌توان تا حد زيادي زمينه سلامت خانوادگي و سعادت و جاودانگي را براي خويش فراهم سازيم.
از طرفي خانواده به عنوان كوچكترين نهاد اجتماعي، آسيب‌پذيرترين گروه در برابر آسيب‌هاي اجتماعي است به طوري كه اكثر مشكلات و آسيب‌ها ابتدا در خانواده بروز پيدا مي‌كند و در صورت عدم پيشگيري و برخورد ناصحيح با آنها، به درون جامعه نيز رسوخ مي‌كند و در اين شرايط دشوار، ديگر نمي‌توان به راحتي مشكلات و آسيب‌ها را كنترل كرد.
گفتني است در راستاي بهره‌مندي از تجربيات گران‌بهاي افراد با تجربه (بازنشستگان) كه سالهاي خود را در راه سازندگي كشور صرف نموده‌اند و همچنين جامعه، براي ساختن آينده‌اي بهتر از اين قشر بهره‌مند بوده است، ساليانه همايش‌هاي گوناگوني در جهت تكريم خانواده و تجليل از بازنشستگان برگزار مي‌شود كه متأسفانه خلأ چنين همايش‌ها و پاسداري‌ها از اين قشر به روشني مشاهده مي‌شود.
به راستي چه كسي جز گنجشكان حياط، به بهانه نان ريزه‌اي، ضربه به پنجره تنهايي آنها خواهد زد و احوال‌پرس لحظات پير و فرتوتشان خواهد شد، آن هم به پاس آن همه تعلاي بي‌منت براي آناني كه قدر نمي‌دانند…