مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) احمدآباد برگزار کرد:
کرسی آزاداندیشی"نحوست ماه صفرپندار یا حقیقت”
در مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) احمدآباد کرسی آزاد اندیشی با موضوع"نحوست ماه صفر پنداریا حقیقت” به صورت حضوری برگزارشد.
استاد موافق:
در این کرسی فرشته محمدی در جایگاه موافق نحوست ماه صفر گفت: نحس بودن روز یا مقداری از زمان را به خاطر این است که تاثیر مرموز و ناشناخته در روزها و شب‌ها وجود دارد که آثار آن را احساس می‌کنیم اما علل آن برای ما مبهم است. با دلیل قرآنی، روایی، عقلی می¬توان گفت، که برخی ایام ذاتاً نحس و برخی ایام ذاتاً سعد هستند. وی در ادامه افزود: در آیه 16 فصلت: فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ…و یه 19 قمر: إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ «ایام نحسات» و «یوم نحس» آمده که نشان‌دهنده آن است که برخی ایام نحس هستند. طبق عالم نظام‌مند الهی، نازل شدن عذاب و هم رحمت به‌ احتمال زیاد در روزهای خاص صورت می‌گرفته و می‌گیرد.
محمدی در ادامه گفت: روایات نیز در خصوص سعد و نحس برخی ماه‌ها و روزها و ساعات وجود دارد و مردم را برای رهایی از نحوست و آثار نامطلوب احتمالی بعدی از ایام، به پرداخت صدقه، قرائت قرآن و دعا و امثال آن تشویق کرده‌اند.
در برخی روایات نحس بودن برخی از روزها برای انجام کارهایی از قبیل ازدواج، سفر آمده‌است .امام صادق علیه‌السلام فرمودند: روز سیزده، روز نحس و نامیمون است که انجام دادن هر کاری در آن کراهت دارد. باید در این روز از منازعات و قضاوت و ملاقات با حکام ترک کرد. (ابن طاووس ، الدروع الواقیه، ص114 و بحارالانوار جلد6 ص66 ).
استاد موافق بیان کرد: در کتاب خصال ازامام صادق(علیه السلام) نقل شده است: مسافر، روز شنبه سفر کند، زیرا اگر سنگی در راه، از کوه جدا شود، خداوند آن را به مکانش بازگرداند و یا حجامت در پایان روز دوشنبه درد را از بدن به خوبی بیرون می‌کشد.
وی در ادامه بیان کرد: امیرمومنان(علیه السلام)‌نیر در وسائل¬الشیعه فرمود: دوشنبه روز سفر و جست‌وجوی معاش است.
وی ابراز کرد: از مجموع روایات برداشت می‌شود که بهتر است انسان برخی از کارهای شخصی را در روزهای تعیین‌شده انجام دهد تا آثار نیک آن را ببیند و از انجام برخی کارها در روزهای دیگر دوری کند تا از بلاها و گرفتاری‌های جسمی و روحی به‌ دور باشد.
این‌که برخی مسأله‌ی سعد و نحس ایام را به حوادث تفسیر می‌کنند باید گفت این تفسیر ممکن است در مورد قسمتی از این روایات صادق باشد ولی در مورد همه آن‌ها به‌ طور حتم صادق نیست چون در بعضی از آن‌ها استفاده می‌شود تأثیر مرموزی در بعضی ایام احیاناً وجود دارد که از آن آگاهی نداریم.
اگر اسارت اهل‌بیت(ع) و رحلت پیامبر(ص) و شهادت امام رضا(ع) و امام حسن(ع) در ماه صفر علت شوم بودن آن است. هیچکدام دلیل بر اثبات نحوست این ماه نیست. چون مصیبت شهادت امام حسین(ع) طبق روایات بزرگ‌تر از تمامی مصیبت‌ها است. اگر بخواهیم یک مصیبت را دلیل بر نحوست یک ماه خاص بدانیم محرم اولی¬تر است.
شهادت حضرت علی علیه‌السلام در ماه مبارک رمضان است و به‌هیچ‌وجه این ماه را نحس نمی¬دانیم. مکارم در جلد 23تفسیر نمونه بیان کرده است: از نظر عقل هم محال نیست که اجزاء زمان با یکدیگر تفاوت‌هایی داشته باشد و بعضی دارای ویژگی‌های نحس بودن و بعضی دارای ویژگی‌های ضد آن باشد.
طباطبایی در جلد19 المیزان فرمودند: علل و عواملی که در حدوث حوادث موثرند و نیز در به ثمر رساندن اعمال تأثیر دارند از حیطه علم واطلاع ما بیرون است ما نمی‌توانیم بر نبودن چنین چیزی اقامه برهان کنیم همان‌طور که بر اثبات آن دلیلی نداریم هرچند وجود چنین چیزی بعید است ولی بعید بودن غیر از محال بودن است. آیت‌الله تبریزی محتمل بودن نحوست را رد نمی‌کند.
درباره تاثیر زمان در انجام دادن کارها شاید بتوان گفت که مبنای علمی دارد و جایگاه بحث آن علم هیئت و نجوم است. در کتاب مفاتیح الحیات جوادی آملی انجام دادن یا ندادن کارها در روزهای ماه قمری امده است. پس به ‌اجمال می‌توان گفت که ممکن است اجزای زمان به لحاظ استعداد و ظرفیت بر انجام دادن و انجام ندادن کارها با یکدیگر تفاوت داشته باشد. چنان‌که خداوند درباره نزول قرآن در شب قدر می‌فرماید: انا أنزلناه فی لیله المبارکه .
روایاتی که سخن از نحوست و سعادت ایام و انجام اعمال را برای روزهای مبارک و ترک اعمالی را در روزهای شوم و نامبارک سفارش می‌کنند این روایات تحت عنوان اختیارات الایام مورد توجه محدثان و پاره‌ای علمای اخلاق و فقیهان قرار گرفته است مردم را به انجام دادن اعمالی در بعضی از ایام تشویق کرده و انجام دادن برخی از اعمال در بعضی از ایام دیگر نهی کرده‌است.

استاد مخالف:
مریم شیری به عنوان استاد مخالف گفت: هر یک از روزهای سال روز خدا است و هیچ روزی به ‌خودی‌ خود نحس و یا مبارک نیست، بلکه این حوادث و اتفاقات است که بعضی روزها را از نظر ما مبارک یا نحس می‌کند. مثلاً شب قدر به ‌خاطر نزول قرآن مبارک است و روزی‌ که قوم عاد دچارعذاب تندباد شد به نحوست معروف گردید.
وی در ادامه بیان کرد: علامه طباطبایی در جلد19 المیزان می¬فرماید: به هیچ ‌وجه نمی‌توان بر سعادت روزی از روزها یا زمانی از زمان‌ها یا نحوست آن‌ها برهان اقامه کرد، زیرا طبیعت زمان، از نظر مقدار به گونه‌ای است که اجزای آن مثل هم است و یک چیز بشمار می‌آید. اخباری که درباره نحوست و سعادت ایام وارد شده، بیش‌از این دلالت ندارد که این سعادت و نحوست، به‌خاطر حوادث دینی است که بر حسب ذوق دینی و یا بر حسب تاثیر نفوس یا در فلان روز، ایجاد حسن کرده و یا باعث قبح و زشتی آن شده، اما این‌که خود آن روز و یا آ ن قطعه از زمان، متصف به مبارک و نحوست شود و تکوینا خواص دیگری داشته باشد که سایر زمان‌ها آن خواص را نداشته باشد از آن روایات برنمی‌آید.
شیری گفت: در مجموعه آثار شهید مطهری امده است: اتفاقات و حوادث پیش‌آمده در ایام باعث گردیده که برخی از ایام را مبارک و برخی دیگر را نحس بدانیم. به‌عنوان مثال هیجدهم ذی‌الحجه چون در این روز برای ما حادثه‌ای مبارک رخ داد آن را مبارک دانسته و روز شهادت امام حسین(ع) را روز شوم می دانیم.
استاد مخالف ابراز کرد: در تحف العقول در روایات دیگری نیز به این حقیقت توجه شده که ذات روزها، نحس و شوم نیستند. در روایات دیگری نیز به این حقیقت توجه شده که ذات روزها نحس و شوم نیستند و انسان را از چنین عقیده‌ای نهی کرده‌اند بلکه برخی از مشکلاتی که در روز یا زمان خاص برای انسان پیش می‌آید نتیجه کارهای بد و گناهان است.
چنان‌که در حدیثی امام حسن عسکری(ع) به یکی از اصحاب خود فرمود: روزها چه گناهی دارند که شما آنها را شوم و نحس می¬شمرید هنگامی که کیفر اعمال شما در این روزها دامانتان را می گیرد.
اگر روزها هم تاثیری داشته باشد به فرمان خدا است. هرگز نباید برای آن تاثیر مستقلی قائل شد و از لطف خداوند خود را بی نیاز دانست. و نباید حوادثی که غالبا جنبه کفاره اعمال نادرست دارد به تاثیر ایام ارتباط داد و این بیان بهترین راه برای جمع میان اخبار مختلف در این باب می باشد.

استاد داور:
فخری رسولی به عنوان داور این کرسی گفت: درباره نحوست ایام دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد برخی آن‌ را ویژگی ذاتی زمان دانسته‌اند و برخی نیز قائل به مساوات ایام و عدم تفاوت در ویژگی‌های زمانی هستند و تعریف سعد و نحس را از باب اتفاقات پیش‌آمده در آن دانسته‌اند. ایام و لحظات مخلوق خداوند متعال بوده و به خودی خود نحس و یا مبارک نمی باشد. بلکه اتفاقات به جود آمده در این زمانها است که آن را در نظر ما مبارک و نحس می گرداند. طبق آیاتی که بیان شد می توان حوادثی که در این روزها اتفاق افتاده، باعث نحس بودن آن معنا کرد.
روایات باید حتما سندش بررسی شود. اینکه بعضی روزها را بهترین یا بهترین شب می دانند بر اساس صور فلکی و علم نجوم است که در این مورد ما علمی نداریم.