چه قدر فاصــــله اینجاست بین آدمهــــا

                  چه قدر عاطـــــفه تنهاست بین آدمهــــا

                   کسی به حال شـقایق دلش نمی سوزد

                   و او هنــــوز شکـــوفاست بین آدمهـــــا

                   کسی به نیت دل هــا دعــــا نمی خواند

                   غـــروب زمــــزمه پیداست بین آدمهــــا

                   چه می شود همه از جنس آسمان باشیم 

                   طـلوع عشـــــق چه زیباست بین آدمهـا

                    تمــــــام پنجـــــره ها بی قرار بارانــــند

                   چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها!!!

                    بیـــا بیـــا “گل زهــــرا” چرا که تنـــها تو

                    دلت به وسعت دریـــــاست بین آدمهــا…